Ήταν σαρωτικός στο πέρασμά του. Έκανε πολλά μάτια να γουρλώσουν και πολλά στόματα να μείνουν ορθάνοιχτα. Και βρέθηκε ακριβώς στο μεταίχμιο όπου η μαύρη παράδοση συνάντησε την λευκή ενεργητικότητα, καταφέρνοντας να ενσωματώνει κατά βούληση και τα δύο. Ο Freddie King σκαρφιζόταν τα πιο εθιστικά κιθαριστικά μοτίβα και τα απέδιδε με αίσθημα, ορμή και ηλεκτρισμό.
Στο Going Down του ’71 είναι απλά καταιγιστικός. Η δυναμική φωνή και το νυστέρι της κιθάρας ξεπηδούν από το πηχτό, πλούσιο σφυροκόπημα της μπάντας. Εδώ δεν μιλάμε πια για την αλήτικη θλίψη των blues. Μιλάμε για τον ήχο που έδωσε μαθήματα στους Cream, τους Yardbirds και τους Led Zeppelin.
aerosol 