Ησυχία

Ξάφνου είχε την ιδέα να ηχογραφήσει την σιγαλιά του ερειπωμένου χωριού.

Στην πόλη θα την βάλει να παίζει δυνατά, να τα σκεπάζει όλα.

Αναστάσιμο

Ω μικρές κινήσεις, τικ που καμώνεστε τα μεγάλα και σπουδαία.
Ω παραξενιές που ντύνεστε ιδεολογίες και οργή κλειστών χώρων.
Ω τέχνη που γαντζώνεσαι σε τόμους από λέξεις.
Ω απεγνωσμένη ανάγκη να φαντάξουν οι επιλογές ως λάβαρα που  κάποιους απειλούν.
Ω ξεδοντιασμένα σκυλιά που μέμφεστε τα αδέλφια σας για της λαιμαριάς το χρώμα.
Ω έντρομο βλέμμα που βγάζεις κοντύτερο  τον γείτονα,
καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Κροτίδες θορυβώδεις, δεν φέρνετε  Ανάσταση.

Προσεχώς

Στα επόμενα επεισόδια της κωμωδίας «Δυνάμεις της Ευθύνης»:

Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης στηρίζουν νέα κυβέρνηση.

Η Ευρώπη προικοδοτεί τη νέα κυβέρνηση με κάποια ψίχουλα (επιμήκυνση Μνημονίου, ίσως ελαφρώς μικρότερες επιπλέον περικοπές, αοριστολογίες περί επενδύσεων). Στην καλύτερη περίπτωση κάποια ψιλά για σινεμά. Άτυπο Μνημόνιο ΙΙΙ, εξίσου άσχετο με τα προηγούμενα δύο.

[Σημείωση: Οι υπερμέγιστοι σχολιαστές της επικαιρότητας δεν βρήκαν χρόνο να αναφέρουν πως η περιζήτητη «ρευστότητα του Κράτους» καθώς και οι μισθοί και οι συντάξεις είναι παντελώς άσχετα με τις Δόσεις. Εδώ και καιρό δεν επιτρέπεται να πάει ούτε ευρώ στις εσωτερικές ανάγκες της Ελλάδας.]

Η ευρωπαϊκή οικονομία συνεχίζει να καταρρέει, με βασικό άξονα την Ισπανία και το light Μνημόνιό της (που όσο πάει αποκτά όλο και περισσότερα λιπαρά), τη Γαλλία (της οποίας οι τράπεζες δεν μπαλώνονται με τίποτα) και καμιά Ουγγαρία (για να μην ξεχνάμε πως η Ευρωζώνη καθορίζει και την πτώση άλλων χωρών). Η Κύπρος μας δίνει το 12άρι αλλά -επηρεασμένη από τον σεβασμό που τρέφει στην Κοινοπολιτεία- προτιμά το ιρλανδικό μοντέλο διάλυσης.

Οι βαρύνουσες πένες της δημοσιογραφίας (με κάποιους «τίμιους» πολιτικούς για μπόνους) μας βεβαιώνουν πως το ευρώ καταρρέει διότι δεν άνοιξε το επάγγελμα των ελλήνων ταξιτζήδων.

Οι υπόλοιποι ξέρουμε πως φταίνε οι Πακιστανοί στα φανάρια και σφαγιάζουμε μερικές εκατοντάδες για την ασφάλεια του Έθνους. Όχι όταν έχει Champions League, φυσικά, εκτός αν έχει κοπεί το ρεύμα.

Οι αισιόδοξοι λένε πως το ευρώ θα ζήσει να δει και το 2013. Οι απαισιόδοξοι το θάβουν κατά τον Οκτώβρη. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα θα απασχολήσει τον ΟΗΕ περισσότερο απ’ όσο τον απασχολεί ήδη.

*: Εκτός εάν κάποια αναπάντεχη εξέλιξη αναγκάσει την Γερμανία να αλλάξει ριζικά την μέχρι τώρα στάση της απέναντι στην οικονομική κρίση. Κάτι που πολλοί  εύχονται αλλά λίγοι, πλέον, πιστεύουν.

Τραβάει την ανηφόρα

Τώρα που ο απόστολος του εν Ελλάδι lifestyle δηλώνει πως βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, χέρι-χέρι με την κοσμοθεωρία που γαλούχησε μια γενιά, ανακαλύψαμε άλλο ένα ντέρμπυ προς τέρψιν και εκτόνωσιν: σαν τα αρχετυπικά αγοράκια με τη ζωή ανά χείρας αναρωτιόμαστε αν είναι μικρή ή μεγάλη. Και ποιος την έκανε έτσι.

Στην παρούσα φάση κυριαρχεί η άποψη πως ο Πέτρος είναι ο Λύκος, ο υπέρτατος διαφθορέας ηθών και εθίμων. Αφθονούν όμως και οι “φιλομνημονιακοί” της υπόθεσης που διαλαλούν πως τα φάγαμε μαζί με τον Οξαποδώ στην μαγευτική Μύκονο και πως είναι ντροπή μας που αντί να κάνουμε αυτοκριτική τα ρίχνουμε στην τρόικα (ΚΛΙΚ-ΝΙΤΡΟ-ΜΕΝ) για να βγάλουμε την πάρτη μας λάδι.

Το aerosol δηλώνει για μια ακόμα φορά μαγεμένο από όλα αυτά τα καυτά ιδεολογικά διλλήματα με τα οποία χαϊδευόμαστε όποτε βαριόμαστε να κάνουμε κάτι χρησιμότερο -δηλαδή συνήθως! Και, ως ιστολόγιον γνησίου τεμπέλη, παίρνει θέση για να θυμίσει καναδυό πραγματάκια.

Τη δεκαετία του ’80 είχε ωριμάσει πια η στιγμή να μπει η Ελλάδα σε μια άλλη πραγματικότητα. Μετά από μια αιωνιότητα μιζέριας, δυστυχίας και καταστροφής, ένας λαός γνώριζε την δυτικού τύπου ευμάρεια και αισιοδοξία. Είχε γκώσει από πραξικοπήματα, κατοχές, διωγμούς, πείνα, φθίση και ελονοσία, θάνατο, βασανιστήρια, ψείρες, δάκρυα και ξενιτιά. Ήθελε να τα αφήσει πίσω του, μαζί με την αισθητική και τις ιδεολογίες που θύμιζαν τους σκοτεινούς καιρούς. Παρότι ριγούσε και χόρευε με την αλήθεια των στίχων, δεν ήθελε πια παραπονεμένα λόγια να έχουν τα τραγούδια του.

Ντιν-ντον

Χρόνια πολλά και γκάζια στα τριγωνάκια με τους Dr.Teeth & the Electric Mayhem, τη ροκ μπάντα που αποτελούσε τη ραχοκοκκαλιά του Muppet Show. Η πιο μαγικές νύχτες του χρόνου ας γλυκάνουν τα όνειρά μας.

Κομπόστ

Μήνες, τέσσερις και μισός. Τόσο έχω να γράψω. Μήνες, με το κεφάλι έτοιμο να εκραγεί από κείμενα, το ένα πιο οργίλο απ’ το άλλο. Κανένα να μην φτάνει στο πληκτρολόγιο. Αρνούμαι. Τεσσεράμισι μήνες αρνούμαι να υπογράψω. Κι αν το μυαλό μου αλώθηκε, υπάρχει η τελευταία γραμμή άμυνας: να μην περάσουν τα σκουπίδια το φράγμα του σώματός μου, να μην ξεχυθούν και λερώσουν άλλους. Ποιός ξέρει, μπορεί με την κομποστοποίηση να βγουν κάποτε λουλούδια.