Ω μικρές κινήσεις, τικ που καμώνεστε τα μεγάλα και σπουδαία.
Ω παραξενιές που ντύνεστε ιδεολογίες και οργή κλειστών χώρων.
Ω τέχνη που γαντζώνεσαι σε τόμους από λέξεις.
Ω απεγνωσμένη ανάγκη να φαντάξουν οι επιλογές ως λάβαρα που κάποιους απειλούν.
Ω ξεδοντιασμένα σκυλιά που μέμφεστε τα αδέλφια σας για της λαιμαριάς το χρώμα.
Ω έντρομο βλέμμα που βγάζεις κοντύτερο τον γείτονα,
καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Κροτίδες θορυβώδεις, δεν φέρνετε Ανάσταση.
Μεγαλη και σπουδαια υποθεση το λακωνιζειν.
κοιτάζοντας την εικόνα φαντάστηκα πως μετά το χτύπημα με το μπαστούνι του γκολφ και το σπάσιμο του αυγού, πετάγεται από μέσα ξαφνιασμένος ο Ιησούς και φυσικά ανασταίνεται…
Χρόνια πολλά.