Φόβος και θλίψη. Δυο θαυμάσια υλικά με τα οποία μπορούμε να κάνουμε θαύματα! Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε πολλά. Αρκούν μερικά εξόφθαλμα ψέματα και παράλογες κατηγορίες· χτυπημένα στο multi μας δίνουν το σωστό μείγμα για να φτιάξουμε γρήγορα και εύκολα ζεστό, φρεσκότατο θυμό ικανό να σερβίρει εκατομμύρια καλεσμένους. Τονώνει την επιθετικότητα, κατευνάζει τη σκέψη και δίνει υπέροχο άλλοθι για ατέλειωτες ώρες σκατοψυχιάς και τοξικού μίσους.
Για έξτρα νοστιμιά μπορείτε να προσθέσετε ό,τι υπάρχει στο ψυγείο ή στο ντουλάπι: ανυπόστατες φήμες, θεωρίες ψυχοπαθών, παρερμηνείες, κατασκευασμένα άρθρα και βίντεο, κουβέντες καφενείου κλπ. Οι καλεσμένοι σας θα σας ευγνωμονούν.
aerosol 
Καναπεδάκια φτιάχνεις έτσι. Απ’ αυτά στα οποία, αφού τα φάνε, στη συνέχεια βιδώνονται πάνω τους οι καλεσμένοι και καταπίνουν αμάσητο, σαν έδεσμα κι αυτόν, τον θυμό που δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα τους έχει σταθεί στον λαιμό. Δεν υπάρχει φως στο τούνελ, σου λέω.
τοξικό μίσος και όχι ταξικό…
πολύ ταιριαστό επίθετο…
Deep thought! Thanks for conrtibuting.
Κυρία Βέφα μου, είστε θησαυρός!
@cleareaching
Καναπεδάκια: ωραία ιδέα! Μαζί με παντόφλες -βιδωτές, με ούπατ.
@aerostatik
Το τοξικό είναι 2 σε 1: ΚΑΙ διαταξικό ΚΑΙ εξαπλώνει τη μόλυνση. Τεφαρίκι.
@Illuminatus
Καλέ, θα σας στείλω αφιερωμένο βιβλίο και DVD με αντικαταβολή!
Μα τι εμπνευσμένη συνταγή! Αν δε, στο συγκεκριμένο μίγμα προσθέσουμε και μια χούφτα «θεωρίες συνωμοσίας» φτιάχνουμε αξιοζήλευτη ψύχωση!
Η συνωμοσία δεν πρέπει να λείπει από κανένα τραπέζι.
Καλά όλα αυτά, αλλά εσύ πώς είσαι?
Τόση μαυρίλα στις αναρτήσεις με κάνει να ανησυχώ.
Αόρατη Μελάνη η ερώτησή σου μου θύμισε πόσο συχνά ξεχνάμε τους ανθρώπους πίσω από τα παρατσούκλια. Είμαι καλά -με κάποια προβλήματα, όπως όλοι- και σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
Γιατί τόση μαυρίλα; Δεν έχω έτοιμη απάντηση. Δεν είναι από τα πράγματα που οργανώνω ή πολυσκέφτομαι -μέχρι κάποιος παρατηρητικός άνθρωπος να με κάνει να τα σκεφτώ! Μάλλον αντανακλώ το αρνητικό κλίμα που εντείνεται γύρω μας και με κάνει να βλέπω όλο και πιο αρνητικές συμπεριφορές και στάσεις (ίσως και σε μένα τον ίδιο).
Το οποίο με τη σειρά του με κάνει να σκεφτώ πως σχεδίαζα κάποια θετικότερη αντίδραση: μια νέα κατηγορία κειμένων που θα εστίαζε σε θέματα που βρίσκω σαφώς θετικά και ευχάριστα. Το αναβάλω αλλά ίσως αξίζει να ενεργοποιηθώ.
Είναι πολύ ζεστό που νοιάστηκες. Νά’σαι καλά!
😎
χαίρομαι που ακούγεσαι καλά.
Κάτι λέγαμε για επικοινωνία aerosol κάποτε. Θυμάσαι; Να που έρχεσαι στα λόγια μου.
(Κι εγώ χαίρομαι που είσαι καλά, αλλά άντε να σου γράψω κάτι τέτοιο μετά τις θέσεις σου στην πιο πάνω συζήτηση!)
Οι βασικές μου απόψεις δεν έχουν αλλάξει, αγαπητή cleareaching. Αυτό δεν σημαίνει απόρριψη του ανθρώπινου ενδιαφέροντος (έχω ψάξει, ακόμα και με mail, να μάθω αν κάποιοι bloggers που εκτιμώ είναι καλά).
Το βασικό σημείο επαφής, όμως, είναι αυτό που δημιουργούμε και προβάλλουμε. Και η Αόρατη Μελάνη κάτι εντόπισε στα κείμενα και νοιάστηκε -δεν μετατράπηκε η σελίδα σε chat room με άσχετη αφορμή. Κάποιες φορές υπάρχει χώρος για το διαπροσωπικό, όμως δεν πρωτοστατεί. Αν η πλειοψηφία των σχολίων ήταν «δεν διάβασα το ποστ, αλλά τι γίνεσαι ρε ψυχή;» θα έκλεινα τα σχόλια ή το μπλογκ, γιατί δεν θα μετέφερε τίποτα σε κανέναν.
[Ασταδιάλα, λες και δεν καταλαβαινόμαστε…! 😉 ]
Δεν λές όμως τίποτα για το ψήσιμο.
Στους πόσους βαθμούς και για πόση ώρα?
φιλικά Νίκος.
Μπορεί να σιγοβράζει σε χαμηλή θερμοκρασία για πολλά χρόνια. Σερβίρεται όταν εξυπηρετεί τους σκοπούς του σεφ.
Με ποιον τρόπο δύναται να χαλάσει η συνταγή;
Το τελικό αποτέλεσμα θα μου κάτσει βαρύ στο στομάχι;
Πόσο γρήγορα θα ολοκληρωθεί η πέψη;
Δύσκολα ρωτάς πανωςκ.
Νομίζω πως το φαγηητό είναι βαρύ και δεν χωνεύεται.
Τη συνταγή νομίζω πως τη χαλάει ό,τι καταστρέφει τα βασικά συστατικά, δηλαδή τη θλίψη και το φόβο ή τουλάχιστον τον θυμό και το μίσος που δημιουργούν στο καζάνι. Αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα.