Στο απαστράπτον γυαλί σου, αγαπημένε μου, είδα τον ελεύθερο ουρανό της ψυχής σου, άσπιλο από τους καπνούς και τις άθλιες ιαχές του πλήθους. Στο χαμόγελό σου, η αυτοπεποίθηση του κυρίαρχου αρσενικού, του στεφανωμένου από την ισχύ και τη σιγουριά, ενώ οι χυδαίοι και τυχάρπαστοι στριμώχνονταν γύρω από την κουστωδία των ανδρών σου για να μεταδώσουν τη λερή μιζέρια τους.
Ω, ήσουν υπέροχος, όπως πάντα, επιθεωρώντας τα πτώματα των υποτακτικών, και ξέρω, ΞΕΡΩ, πως θα έρθει η ώρα που θα συνταχθούν πίσω σου τα πλήθη που σε ζηλεύουν, μαζί με τους αρματωμένους πραίτορες, τους γλυκομίλητους γέροντες της πολιτικής, τους μαυροντυμένους εκτελεστές της οργής, τους ένοχους που δεν ήξεραν τίποτα, τους αξύριστους ηγετίσκους των αναξιοπαθούντων, τους έγκυρους ντελάληδες και τους εραστές της πατρίδας.
Έλα, πάρε με σαν χώρα, εισχώρησε στα άδυτα της πουλημένης μου ύπαρξης και σπείρε μικρούς, καλοξυρισμένους θεούς με μαλακά μοκασίνια.
Όλοι μαζί θα πάμε στην ακρογιαλιά όπου ο Ελαιόλαδος Άλτις θα λέει σ’ όποιον δεν καταλαβαίνει πως δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει.
aerosol 
Τα απαστράπτοντα γυαλιά δεν μπορούν να κρύψουν το αίμα στα χέρια.
Έξοχο το κείμενό σου!
Εγώ πάντως το κείμενο το έβαλα κορώνα στο κεφάλι μου στο μπλογκ μου! Αν το επιτρέπεις… Ρωτάω γιατί οι διαγραφές πάνε σύνεφο αυτές τις μέρες:)
Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα!
http://realite.wordpress.com/page/29/
Aυτό που με φοβίζει περισσότερο απ’ όλα είναι πως μετά τα περάσματα του αυτοδιμιούργητου αγαπημένου απο την t.v , διαπίστωσα μεταξύ των γνωστών μου , αρκετούς που έχουν ήδη συνταχθεί !
Καλό Σαββατοκύριακο (αφου προς το παρόν αυτό δεν έχει καταργηθεί) !
«Named must your fear be before banish it you can.»
Yoda
@Riski: Ας μην ξεχνάμε όμως πως το αίμα είναι, πρώτα και κύρια, στα χέρια των φονιάδων που έβαλαν τη φωτιά. Οι άλλοι ρόλοι, όσο ύποπτοι και αντιπαθείς, είναι δευτερεύοντες.
@vasiliskos: Τιμή μου. Εξάλλου, από πού να διαγράψω; Εγώ δεν έχω κόμμα, το πολύ κανένα απόκομμα!
@μαύρα μεσάνυχτα: Αυτός ο Γιάννης μας μοιάζει υπερβολικά…
@Τσούχτρα: Συντασσόμαστε, συναινούμε, οργιζόμαστε και φτου, κι απ την αρχή.
@Illuminatus:
«This is a dangerous time for you, when you will be tempted by the Dark Side of the Force.»
Obi-wan Kenobi
Καθένας από το πόστο του και αναλόγως καθηκόντων, που λένε, έχει στα χέρια του όσο αίμα του αναλογεί. Μην τα χαλάσουμε στο ζύγι. Έστω λοιπόν, αν και στο παραπάνω κείμενο δεν είδα δολοφόνους για να μπως στον πειρασμό των συγκρίσεων, αναδιατυπώνω:
«Τα απαστράπτοντα γυαλιά δεν μπορούν να κρύψουν το (δευτερεύον) αίμα στα χέρια.»
(το κείμενο έτσι κι αλλιώς, έξοχο παραμένει)
(Δευτερεύον) αίμα;
Έστω… Δεν θα ζυγίσω άλλο.
[Και ευχαριστώ.]
Α, και επειδή το καλό είναι σωστό να λέγεται:
Μερικές από τις πιο εύστοχες ερωτήσεις των ημερών τις διαβάζω στον Old Boy -όπως πάντα. Επί του θέματος γράφει τα εξής
http://old-boy.blogspot.com/2010/05/blog-post_07.html
Αλλά όλα τα πρόσφατα κείμενά του είναι καταιγιστικά, χωρίς εύκολα συμπεράσματα.
Συγγνώμη για το δυσνόητο της ειρωνείας μου. Ίσως φταίει το ότι δεν έχουμε ξαναμιλήσει..
Δυστυχώς πρέπει να εξηγηθώ, αλλά παρακαλώ μη θεωρηθεί πρόκληση (αρκετή προβοκάτσια σέρνεται και δε μου πάει κι ο ρόλος), μια άποψη είναι, όχι πάντως κακοπροαίρετη.
Πήρα τη λέξη «δευτερεύοντες» της απάντησης και τη χρησιμοποίησα με τα δικά μου μέτρα: Δευτερεύων, λοιπόν, ο ύποπτος και αντιπαθής ρόλος του «δευτερευόντως» υπαιτίου του εγκλήματος, δευτερεύοντες (όπως μάθαμε) γι’ αυτόν και οι ρόλοι των υπαλλήλων της τράπεζάς του, δευτερεύον προφανώς και το αίμα τους στα χέρια του.
Με λίγα λόγια, η αναδιατύπωση δεν είχε ειλικρινή διορθωτική πρόθεση, αντίθετα, το έκανε χειρότερο, γιατί εγώ αδυνατώ να μετρήσω τις περιμέτρους των λεκέδων αίματος στα χέρια καθενός. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι σε θέση να δικάσω, ώστε να μπορώ να απαλλάξω ή να καταδικάσω, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, που θα βρει τον μεν λίγο ένοχο, τον δε άλλο πολύ. Το θέμα είναι συνείδησης, όπως καταλαβαίνεις και άρα προσωπικής κρίσης.
Όποιος θέλει τα χέρια του καθαρά από αίμα, φροντίζει κατ’ αρχάς να μην τα λερώνει με αυτό. Λίγο ή πολύ, το αίμα είναι αίμα και μερικά πράγματα όταν λερωθούν μ’ αυτό, είναι αδύνατο να καθαριστούν.
Μάλλον εγώ δεν ήμουν σαφής, Riski. Κατάλαβα το πνεύμα σου και μου άρεσε ο τρόπος που βρήκες να το παρουσιάσεις. Δεν είδα κακή προαίρεση.
Φαίνεται πως έπρεπε να το εκφράσω καλύτερα.
[Ευχαριστώ για την ευγένεια και για τον χρόνο που διέθεσες για να μην αφήσεις ίχνος παρεξήγησης. Σπανίζουν!]